اعضای جلسه: مرصاد، خانم دادرس، نادر ، وحید، شهاب، شکیبا شخصیان، امیرحسین طاهری، محمد، عرفان، امید ادیب زاده، اسما فتح الهی

دومین جلسه ی ترم جدید در ادامه هفته گدشته، با بارش فکری درباره موضوع پرونده جدید آغاز شد. در آغاز پیشنهادی با عنوان"سیگار" ارایه شد با محوریت این سوال که چرا با ورود به دانشگاه خیل کثیری از افراد به جمع سیگاریها می پیوندند و گویی دانشگاه فضای بازتری برای پذیرفتن سیگاریها نسبت به سایر فضاهای جامعه دارد. گفته شد که تن دادن به عادت سیگار کشیدن، در ازای کارکردی برای افراد شکل می گیرد و حال سوال این بود که این کارکرد چیست و چه انگیزه ها و جذابیت هایی را میتوان برای سیگار کشیدن متصور شد؟ از رابطه فرد و قدرت صحبت به میان آمد؛ آیا اراده ای برای بهنجار کردن آدمها وجود دارد که سعی دارد تا سیگار را منع کند و یا بالعکس، توهم این مساله و جذابیت "نه" گفتن به یک قدرت خیالی، آدمها را به این سمت و سو سوق می دهد؟ و مساله به سیگار محدود نمی شود، بلکه تجربه استعمال سایر مواد صنعتی و روانگردان نیز برای آدمها در محیط دانشگاه صورت می گیرد. از چرایی مهم بودن خود این مساله صحبت کردیم و بحث به سمت سلامت افراد کشیده شد. گفته شد تأکیدی که بر سلامت افراد در رسانه ها می رود و اخیرا نقل و نبات محافل عمومی است، چندان دلسوزانه و همدلانه به نظر نمی رسد؛ گویی تلاشی است غرض ورزانه تا با بزرگنمایی این بحثها، مسایل و مشکلات بزرگتر و مهمتر در حاشیه برود و ذهن ها از آن سو منحرف شوند.

 موضوع دومی که مطرح شد، "وحدت" بود. مساله از اختلافات قومی و قبیله ای کشورمان شروع شد و این سوال که آیا وضعیت کنونی کشور تا حدی متاثر از این استراتژی سیاسی که "تفرقه بینداز تا حکومت کنی" نیست؟ بحث هایی پیرامون مساله "اقلیت ها" صورت گرفت، از جمله این سوال که در محرومیت و عقب ماندگی اقلیت های خاص، چه عواملی دخالت دارند و سهم و نقش هر کدام به چه ترتیب است؟ به طور خاص در مورد خواسته کردها مبنی بر تشکیل یک کشور مستقل  صحبت شد و این که در شرایط فعلی جهانی، استقلال طلبی اقوام و گروه ها، چه فایده ها و چه هزینه هایی برای چه کسانی دارد؟ چگونه می توان ملی گرایی را در سایه محلی گرایی محقق کرد و اساسا چه رشته مشترکی اقوام و فرقه های مختلف را در کشور ما به یکدیگر متصل می کند؟ این بحث جنبه شخصی تری نیز پیدا کرد، وحدت با دیگران به چه معناست و ما برای چه باید به دنبال وحدت در بین یک گروه باشیم؟ آیا وحدت در خلا یک دشمن مشترک امکان شکل گیری دارد و معنایی می دهد؟ بحث از اقوام عرب، باعث شد تا گریزی به حوادث اخیر در حج امسال زده شود و از بالا گرفتن روحیه نژادپرستی  در قالب عرب ستیزی صحبت شود.

در انتهای جلسه، برای موضوع جدید رای گیری شد و  از بین 4 عنوان "ترس"، "شهر"، "افیون و سلامتی" و "وحدت" ، "شهر" بیشترین رای را آورد که البته قرار شد تا افراذ غایب نیز نظرشان را بگویند( همینجا لطفا!) تا موضوع پرونده جدید را قطعی کنیم. بسیاری از مطالب ناگفته ماند که امیدوارم تکمیلش کنید...